Ik ben Professor Protest, Ik besta al een tijdje maar ja, genoeg
over mij!. Vandaag heb ik samen met een
heleboel studenten en docenten het Bungehuis (Spuistraat 210) omgetoverd naar de
eerste Universiteit van de Toekomst. Wij zijn van plan om hier zolang
als nodig te blijven!
Waarom wij dit gebouw willen gebruiken als Universiteit van de
Toekomst mag duidelijk zijn, maar voor diegene die zich nog willen
inlezen…
De komende dagen zou ik het leuk vinden als iedereen langs komt voor
een kopje koffie, een lezing komt bijwonen, een filmpje komt kijken, of
zelf iets leuks komt bedenken!
Mochten jullie met mij willen spreken dan kan je me via internet
bereiken of tot ziens op de Universiteit van de Toekomst, Spuistraat 210
Strijdbare groet,
Professor Protest.
Twitter (Hashtag: #UvdT)
Terugblik op een lange dag
Published 7 februari 2011 | 
Een Niet-gemanipuleerd, nog gesencureerd artikel over het verloop van de bezetting van het gebouw en de oprichting van de Universiteit van de Toekomst. door Merel Meesen
Een groep van zo'n tachtig studenten betraden vanochtend vroeg het
Bungehuis van de Universiteit van Amsterdam en openden hier symbolisch
de ' Universiteit van de Toekomst'. De actie, georganiseerd door het
comite Professor Protest en gesteund door de Asva en LSVB, was een protest tegen de hedendaagse
'leerfabrieken' waar volgens de studenten economische belangen
voorrang krijgen op onderwijskwaliteit. Ook stonden de aankomende
onderwijsbezuinigingen centraal, die deze trend volgens de
actievoerders bevorderen. Er werden in de Universiteit van de Toekomst
lezingen gehouden, debatten gevoerd, muziek gemaakt en volop
gediscussieerd.
Om 6.45 ging de groep studenten het Bungehuis binnen, de deuren waren
al open. Toen de enige aanwezige bewaker naar buiten trad, sloot de
actiegroep de deuren. Daarna werd contact opgenomen met het College
van Besuur van de UvA, en gevraagd om beschikking over twee
collegezalen waar de studenten hun lezingen en debatten konden houden.
De rest van het gebouw zou toegankelijk blijven voor personeel en
studenten, zodat werk en lessen niet zouden worden gehinderd.
Het College wees het verzoek van de studenten af, en bood hen twee
veel kleinere lokalen als alternatief. Toen de studenten dit niet
accepteerden, deed het College aangifte van lokaalvredebreuk tegen de
actievoerders. Ook liet de Uva aan verschillende media weten dat de studenten
het onderwijs in het gebouw blokkeerden, hoewel dit expliciet niet het geval
was. Politie en gemeente gingen dan ook niet over tot ontruiming, omdat het
gebouw openbaar toegankelijk was voor eenieder die naar binnen wilde.
Het College schakelde vervolgens zelf beveiligingspersoneel in om
Uva-personeel bij de ingang van het gebouw te weren. De namen van
medewerkers en docenten die toch binnentraden om hun werk op te
vatten, werden genoteerd en hen werd verteld dat ze 'er nog van zouden
horen' van de universiteit. De lessen werden desondanks gewoon gegeven
zoals gepland.
Iets na 13 uur, vlak na de officiele opening van de 'Universiteit van
de Toekomst', verscheen Paul Doop, vice-voorzitter van ven het College
van Bestuur, bij de ingang. Doop wilde naar binnen, hoewel enkel onder
begeleiding van een politie-officier, om de onderhandeling met de
studenten te hervatten.
Tijdens deze onderhandeling werd een consensus bereikt waarbij de
actievoerders alsnog de twee zalen konden gebruiken, en geen hinder
meer zouden ondervinden van beveiliging of politie. Als tegenprestatie
werd besloten de actie om 21 uur die avond te beindigen, in plaats van
drie dagen lang door te voeren.
In een van de zalen was ondertussen een debat begonnen over de huidige
gesteldheid van het onderwijs en de invloed van de bezuinigingen. Toen
Paul Doop plaatsnam in de zaal, werd hem meerdere malen gevraagd naar
de rol van de Uva in de lobby tegen de bezuinigingsplannen. Hij
ontkende dat de Uva had gepleit om de 'boete' van 3000 euro per
langstudeerder voor universiteiten op de schouders van de studenten te
leggen, bovenop de 3000 individuele verhoging van het collegegeld.
Antwoorden op verdere vragen hieromtrent ontweek hij echter, wat de
actievoerders typeerden als een 'dubieuze' houding. Ook vragen over zijn
salaris, wilde Doop niet beantwoorden.
Doop maakte duidelijk de actie af te keuren, en van mening te zijn dat de
studenten op meer officiele wijze actie zouden moeten voeren, bijvoorbeeld
op het Malieveld. Hierop antwoordden de actiegroep dat bij ongewone
bezuinigingen, ongewone acties horen. Toen Doop zei dat universiteiten
en studenten een front zouden moeten vormen, werd hem
duidelijk gemaakt dat steun van de universiteit voor de studenten
juist hetgeen was dat mistte. 'U legt enkel verantwoordelijkheid af
aan de overheid, niet aan ons.'
In het debat stond verder de vercommercialisering van het onderwijs
centraal, waarbij volgens de studenten de invloed van het
bedrijfsleven, waarop geen democratische controle staat, alsmaar
groter wordt, en de overheid zich steeds meer terugtrekt. Het werd
duidelijk dat de studenten een 'heel andere vorm van onderwijs'
wensten, met 'meer kwaliteit, meer zeggenschap over de inhoud, meer
ruimte voor individuele ontplooiing, en meer academische vrijheid'.
Door de aankomende bezuinigingen zou het hoger onderwijs in Nederland
zich precies de andere kant op ontwikkelen, aldus de actievoerders.
'Gezien deze context waarin het bedrijfsleven steeds meer invloed krijgt
op de vorm en inhoud van onderwijs, en het onderwijs hierdoor verloedert, is
er juist grote behoefte aan meer investering om de kwaliteit ervan te bewaken en
verbeteren,' aldus de actievoerders. 'Deze bezuinigen zijn geen noodzaak, zoals ze
worden gepresenteerd, maar een sociale keuze.'
De rest van de dag werd gevuld met lezingen, muziek, filmpresentaties en
veel uitwisselingen onder de studenten van ideeen over mogelijke acties en
alternatieve onderwijsvormen. Organisator Professor Protest hoopte dan ook dat
de actie studenten inspireert actief invloed uit te oefenen op de kwaliteit van
hun onderwijs en zo de Universiteit van de Toekomst te realiseren.
De Universiteit van de toekomst, de UvdT, is een universiteit voor en door studenten. Een
universiteit waar uitwisseling van kennis en kritisch denken centraal staan. Een alternatief
op de universiteit van het heden. Een alternatief waar studenten en docenten vorm geven aan
waardevolle kennis. Een plek waar kennis niet meer gezien wordt als economisch product
maar als iets waardevols voor de gehele samenleving.
De UvdT is een onafhankelijke universiteit. Onafhankelijk van geld en onafhankelijk van
politieke bemoeienis. Toegankelijkheid is één van de belangrijkste doelstellingen. De UvdT is
een universiteit die toegankelijk is voor mensen uit alle lagen van de bevolking. Iedereen die
zichzelf wil ontwikkelen is bij ons welkom.
Wij nodigen iedereen uit om langs te komen en deel te nemen aan deze blik op de toekomst.
Zie voor verdere informatie ons uitgebreide programma.
Tijdens de Maagdenhuisbezetting van '69 werd Professor Protest geboren. Toen hij achttien jaar oud was begon hij zijn academische loopbaan. Hij studeerde in een periode van elf jaar geschiedenis, filosofie, sociologie en economie aan verschillende universiteiten Daarnaast maakte hij deel uit van diverse studentenraden en onderwijscommissies. In 1998 promoveerde Dhr. Protest aan de UvA, op de 'Kunst van het Protest'.
Professor Protest heeft altijd de noodzaak gevoeld om zich in te zetten voor de studenten en de docenten, die volgens hem het corpus van de universiteit behoren te blijven.
Nu de bezuinigingen van het huidige kabinet het onderwijs leeg zullen zuigen, staat de kennis van de toekomst op het spel. Hij heeft zijn bril weer opgezet, zijn witte jas weer aangetrokken. Vandaag, 7 februari 2011, opent hij de Universiteit van de Toekomst.
De afgelopen jaren denken beleidsmakers,
zowel op nationaal als op lokaal niveau, niet meer na over hoe een universiteit eruit
moet zien. Kosten en baten analyses zijn aan de orde van de dag en de student is
gereduceerd tot een nummer die eerder als een dure last wordt gezien dan hetgeen
waar de universiteit om draait, namelijk de student als kwalitatieve investering voor
de toekomst.
Dit kabinet wil in totaal 370 miljoen euro bezuinigen op het hoger onderwijs. De helft
diende in eerste instantie betaald te worden door de langstudeerders en de andere helft
door de onderwijsinstellingen. Terwijl dit laatste aanvankelijk nog verpakt werd als
een boete op langstudeerders is de grove onderwijsbezuiniging in zijn geheel duidelijk
geworden. Staatssecretaris Zijlstra heeft bekend gemaakt de boete voor universiteiten
in te trekken maar bezuinigt alsnog 185 miljoen euro op de onderwijsinstellingen.
In de praktijk leidt dit tot het ontslag van docenten waardoor werkgroepen
groter worden, er minder onderzoek en dus nieuwe kennis wordt opgedaan en
de keuzemogelijkheden van studenten beperkt wordt, een verloedering van het
onderwijs. De boete op de langstudeerder is een kromme maatregel. Dit kabinet is
ervan uitgegaan dat een langstudeerder een luistudeerder is. Uit de praktijk blijkt
dat dit onjuist is. Langstudeerders zijn vaak mensen die zich naast hun studie verder
willen ontwikkelen, bijvoorbeeld door in een bestuur te zitten of een stage in het
buitenland te volgen. Kortom de student die meer van zichzelf wil wordt gestraft.
Maar ook de gewone student wordt getroffen door de algemene onderwijsbezuiniging
doordat de kwaliteit nog verder zal dalen.
Universiteiten en hogescholen zullen door deze maatregelen verregaande
bezuinigingen moeten doorvoeren. Docenten worden hierbij vreemd genoeg als eerste
ontslagen. Keuzevrijheid van de student wordt als eerste beperkt en zelfs gehele
studies komen te vervallen of worden in elkaar geschoven om zo geld te besparen en
het onderwijs te "verbeteren".
De universiteit wordt beschouwd als een bedrijf en niet als een kennisinstelling waar
onderzoek en discussie centraal dienen te staan. Tussen de evaluatieformulieren en
efficiëntie-onderzoeken is een doordacht beleid met een blik op de lange termijn ver te zoeken.
No comments:
Post a Comment